Po raz kolejny miałam wielką przyjemność być odpowiedzialną za redakcję merytoryczną i językową komiksu paragrafowego w konwencji fantasy w mrocznym klimacie mangi - "Magiczny rytuał" (scenariusz: Manuro, rysunki: Ottami). 

To kolejny tom w ramach wydawanej przez FoxyGames serii „Komiks, w którym bohaterem jesteś ty” i jest już dostępny w sprzedaży.
​
Poprzednią częścią, przy której współpracowałam, był komiks paragrafowy w konwencji westernu - "Your Town: Twoje miasto" (scenariusz: 2D, rysunki: Shuky).

Komiks paragrafowy polega na tym, że czytelnik jednocześnie czyta i gra, ponieważ sam(a) decyduje o postępowaniu głównego bohatera. W zależności od wyborów gracza możliwych jest kilka zakończeń, komiks paragrafowy można czytać wiele razy.
Więcej na temat komiksów i gier paragrafowych pisałam tu:

👉Film reklamowy o komiksie paragrafowym "Magiczny rytuał" można obejrzeć tu.

Czytelnik jednocześnie czyta i gra, ponieważ sam(a) decyduje o postępowaniu głównego bohatera i poruszając się pomiędzy ponumerowanymi kadrami, tym samym wpływa na fabułę.  A że w zależności od wyborów gracza możliwych jest kilka zakończeń, komiks paragrafowy można czytać wiele razy.

Komiks paragrafowy jako rozrywka łączy moje dwa obszary badawcze: komiks oraz narrację.
​
👉Tu można obejrzeć film reklamowy o "Your Town: Twoje miasto": https://youtu.be/T9NAYplGxu0

Od dawna nie aktualizowałam strony, a tak dużo się u mnie działo! Jako Wocial-Tuszyńska art kolektyw mieliśmy w Warszawie wystawę indywidualną, która niedawno się skończyła.

Miałam też wielką przyjemność być odpowiedzialną za redakcję merytoryczną i językową komiksu paragrafowego w konwencji westernu - "Your Town: Twoje miasto" (scenariusz: 2D, rysunki: Shuky).
​
To kolejny tom w ramach wydawanej przez FoxyGames serii „Komiks, w którym bohaterem jesteś ty” i jest już dostępny w sprzedaży.
 
Od lat 60. XX wieku na świecie znane są gry paragrafowe, czyli gry książkowe (gamebooki), zwane w Polsce od lat 80. paragrafówkami, ale komiksy paragrafowe to na polskim rynku nowość, choć mechanika jest ta sama.

Po raz kolejny miałam przyjemność być gościem we wczorajszej audycji „O wszystkim z kulturą”. Drugim gościem Michała Szułdrzyńskiego był Paweł Wieczorek. a rozmawialiśmy o autobrandingu, czyli sztuce budowania i sprzedaży wizerunku w sieci, i o influencer marketingu.
 
Mówiliśmy o tym, jak obecnie można kreować markę osobistą w social mediach i jak być spójnym influencerem. Zaznaczyłam, czym różni się influencer od lidera opinii i dlaczego to nie są tożsame pojęcia. 

​Wspomniałam również o eksperymentach Mediakix, agencji influencer marketingu, które pokazały, jak łatwo na Instagramie można stworzyć fejkowe konta „influencerów”, zgromadzić tysiące obserwujących, oraz symulować ich zaangażowanie oraz aktywność.

2 października w otwartym kilka dni wcześniej Centrum Praskim Koneser, w ramach wernisażu "London Outsider", wystawy londyńskich fotografii, miałam przyjemność poprowadzić krótkie spotkanie z jej autorem, Bartoszem Maciejewskim.

Podczas wernisażu rozmawialiśmy o cechach  stylu artysty, charakterystycznym dla niego łączeniu fotografii z malarskością i zamiłowaniu do tematyki wielkomiejskiej. ​Podzieliłam się także swoimi spostrzeżeniami, że Maciejewski w swoich pracach zbliża się niekiedy do malarstwa metafizycznego bliskiego „Melancholii i tajemnicy ulicy” Giorgia De Chirico czy estetyki  malarza ulicy Marka Włodarskiego, myślę na przykład o obrazie „Kompozycja z dwoma rowerzystami”.

Więcej o sztuce na moim blogu Wernisażeria. To pierwszy lifestylowy blog o sztuce i o wernisażach, bo kultura i sztuka to styl życia, nie moda. To przestrzeń, w której piszę moje obszerne FELIETONY WERNISAŻOWE: subiektywne, merytoryczne, pełne zaskakujących dygresji i specyficznego humoru teksty o wernisażach, sztuce, kulturze, historii i literaturze.

Mówiłam też o alfabetyzmie wizualnym, „wpadkach” podczas porozumiewania się obrazami oraz o nowym sposobie opowiadania, narracji poprzez #hasztagi, tak charakterystycznym dla Pokolenia Z oraz komunikowania się m. in. poprzez Instagram. 

Niestety, na stronie TVN 24 BiS nie jest dostępny cały podcast, a szkoda, bo wywiązała się naprawdę interesująca dyskusja.

Mieliśmy przyjemność pokazać nasze rzeźby podczas międzynarodowych targów sztuki Salons d'art contemporain art3f w Pałacu Festiwalowym w Cannes.

Targi art3 odbywają się po kolei w kilku miejscach Europy, takich jak: Paryż, Bruksela czy Luksemburg, a w tym roku w dniach 27-29 lipca miała miejsca wyjątkowa, bo pierwsza edycja targów w Cannes.

Galeria Sarapata Art Gallery zaprezentowała nasza dwie rzeźby: „3.0 Summer”, stworzoną specjalnie na te targi, oraz „Tree”, rzeźbę znaną z targów w Budapeszcie - Art Market Budapest 2017, na której miała swoją premierę.

Nie znamy jeszcze oficjalnych danych statystycznych, ale nasze rzeźby spotkały się z ogromnym zainteresowaniem, zarówno u kolekcjonerów, jak i galerii wystawiających się, a także ludzi odwiedzających targi! 

Po wystawie indywidualnej w Monako w 2017 roku to kolejny raz, gdy prezentujemy nasze prace na Lazurowym Wybrzeżu.

​

W najnowszym numerze „Rzeczpospolita. Plus Minus” –  w artykule „Milenialsi nie chcą już cyrografów” Artura Bartkiewicza – mówię o tym, w jaki sposób millenialsi i postmillenialsi (generacja Z) zmienili rynek pracy oraz jakie stawia to wyzwania przed pracodawcami.

Mówiłam też o tym, czego oczekują obecne pokolenia, którego większość przedstawicieli zdecyduje się na prowadzenie własnej działalności. Analizowałam, dlaczego zapewnienie im szkoleń albo polityka CSR  (społeczna odpowiedzialność biznesu) w ich przypadku są o wiele bardziej efektywne niż odległe plany emerytalne.

Innymi słowy: co to oznacza dla korporacji, że dla wchodzących na rynek pracowników ważniejsza jest pasja i zrozumienie, a nie umowa o pracę na czas nieokreślony.